این بیانیه نتیجه از بحث کار در سمینار بین المللی علوم و همکاری دین برای مراقبت از محیط زیست (http://www.issrec.org/) ، با ا لهام از بخشنامه پاپ فرانسیس Laudato si است. این سمینار توسط یک گروه از دانشمندان محیط زیست، متکلمان، و رهبران مذهبی سنت های معنوی اصلی است که در سمینار حضور داشتند. الحاق به این بیانیه امکان پذیر است برای کسانی که میزان مشکلات محیط زیست را به رسمیت می شناسد و قدردان توجه به ترویج همکاری های بیشتر میان علوم و سنتهای بزرگ مذهبی و معنوی به سوی حل این مشکلات هستند.

1. اکثریت قریب به اتفاق جمعیت ساکن روی زمین به اهمیت سنت های معنوی و مذهبی در زندگی روزمره خود اعتقاد دارند. این سنت ارائه یک منبع مربوطه از الهام و پایه ای برای ارزش های اخلاقی، و همچنین یک چشم انداز کیهانی که در رابطه با امر الهی ، زمین، و همنوعان ما می باشد. همانطور که در بخشنامه Laudato si اظهار شده: ” باید ادیان منجر به گفت و گو برای حفاظت از طبیعت، دفاع از ضعیفان و ایجاد شبکه هایی توجه واحترام وبرادری بشوند ” (201§) در روشهای مشابه، دیگر رهبران مذهبی بر اهمیت همکاری بین سنتهای بزرگ مذهبی ومعنوی برای رسیدگی به مشکلات زیست محیطی اشاره کرده اند. علاوه بر این، در سالهای اخیر چند اظهار بین ادیان صادر شدند که تاکید میکنند براینکه تخریب طبیعت یک مشکل اخلاقی و معنوی است و نه فقط یک مساله اقتصادی یا فنی. در میان آنها در سال 2002 بیانیه مشترک پاپ ژان پل دوم با اسقف برتولما من، در سال 2008 مانیفست ادیان اوپسالا در خصوص تغییر آب و هوا، و در سال 2015 بیانیه اسلامی و بودایی تغییر آب و هوااشاره کرد. با این حال اقدامات قویتری برای تغییر مدل اقتصادی و اجتماعی فعلی ما به سوی یک مدل سازگار با محیط زیست مورد نیاز است.

2. علوم نقش مهمی در درک مشکلات زیست محیطی،نظارت برروند وطرح ریزی پیامدهای آینده ایفا می کند. تخریب محیط زیست یک امر جهانی شده است، که هم مناطق و هم افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. تغییر آب و هوا، اسیدی شدن اقیانوس ها، از دست رفتن تنوع زیستی و زیستگاه و بسیاری از مشکلات دیگر که با ادغام بسیاری از رشته های مختلف در علوم طبیعی و اجتماعی و انسانی، دست و پنجه نرم می کند. همکاری نزدیک میان زمینه های کلیدی به صورت منسجم مورد نیاز است؛ برای رسیدن به یک دیدگاه جامع تر از چالش های زیست محیطی مواجه هستیم، و همچنین هم افزایی پیچیده در میان آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. بخشنامه پاپ فرانسیس حاکیست “تخصص منجر به انزوا خاص و خود را مطلق میدان دانش می داند. این ما را از مقابله با مشکلات زیست محیطی به طور موثر جلوگیری می کند (Laudato si’، §201) .

3. علم به تنهایی نمی تواند بحران زیست محیطی کنونی را حل کند . همکاری قوی تری مابین بازیگران موثر بر نگرش اجتماعی و زیست محیطی و تصمیم گیری، از جمله نهادهای سیاسی، سازمان های غیر دولتی، و شرکت های مورد نیاز است. سنت های مذهبی و معنوی قدیمی ترین منبع ارزشهای اخلاقی، حکمت و الهام بخش هستند. آنها ما را به راهایی عدالت، صلح و آرامش و زندگی الهام بخش رهنمون می سازند. ارزش های معنوی و فرهنگی ما را قادر به جلوگیری از افراط مصرف می نماید، که یک عامل اصلی تخریب محیط زیست بشمار می رود. آنها ما را تشویق به پیشه کردن فضائل و برای نشان دادن شفقت نسبت به دیگر انسانها ، حیوانات و گیاهان، و همچنین قدردانی عمیق از هوا، اقیانوسها و زمین که در آن ساکن هستیم، می نماید.به این دلایل، یک همکاری نزدیکتر بین دانشمندان و رهبران مذهبی در ترویج آگاهی و عمل نیاز است.

4. جوامع مذهبی و معنوی نقش مهمی را در آموزش و پرورش ، به ویژه برای افراد جوان دارند. بنابراین، بسیار مهم است که رهبران تمام مذاهب و در تمام سطوح ، مشکلات زیست محیطی رادرک نمایند و حمایت کنند ازترویج “تبدل محیط زیست “برای تغییر سبک زندگی غیر قابل تحمل جاری. تغییرات رادیکالی مورد نیاز مستلزم نه تنها توجه بیشتر به مسائل زیست محیطی و یا ساخت یک کاهش سطحی به ا لگوهای مصرف است، بلکه ” یک دیدگاه متفاوت ، راه و روش تفکری، سیاستها، برنامهای آموزشی، معنویت و شیوه زندگی که با هم یک مقاومت به الگوی تکنوکراتیک پیشبرد را تشکیل دهند” (111§ ‘Laudato si) نهادهای مذهبی، مانند مدارس، کلیساها، معابد، مساجد، مدارس مذهبی، کنیسه ها، و صومعه ها باید به طور فعال در حال متولیان مسئول حفظات از زمین مشغول باشند، و نه ویرانگر آن.

5. شدت مشکلات زیست محیطی، روند یک خطر جدی برای قابلیت سکونت سیاره ما به شمار میرود . شواهد علمی، مقیاس و فراگیری اثرات ناشی از دخالت انسان در بسیاری از فرایندهای طبیعی را نشان میدهند. ما مسئول تغییرات آب و هوایی اخیرهستیم ، با توجه به استفاده انبوه از سوخت های فسیلی ، با اثرات بالقوه فاجعه بار در سیستم های طبیعی و جامعه. ما باعث انقراض عظیمی از گونه های بسیاری که هنوز ناشناخته اند شده ایم و برای همیشه ما و فرزندان ما آنها را از دست داده ایم. ما در حال آلوده کردن آب و هوا ، اختلال اکوسیستم، قطع جنگلها، از بین بردن خاک حاصلخیز، و هدر دادن منابع هستیم. در نتیجه، آسیب پذیر ترین مردم، به ویژه فقرا، به حاشیه رانده شدند، و در حال حاضر به شدت رنج می برند؛ عواقب مشکلات زیست محیطی و اجتماعی اغلب ریشه همان است و برای حل آنها باید به طور همزمان دست بکار شد: “استراتژی برای یک راه حل خواستار یک رویکرد یکپارچه برای مبارزه با فقر، بازگرداندن کرامت محروم شدگان و حفاظت از طبیعت ما در سیستم های زمین بسته به نگهداشتن این سیاره محل زندگی مشترک ما برای نسل های حال و آینده را میطلبد. با این حال، به تشریح پاپ ، “این کافی نیست … تفکر به گونه های مختلف صرفا به عنوان “منبع ” و بهره برداری ، مشرف به این واقعیت نیستند که آنها –به خودی خود– حائز ارزش هستند. هر سال هزاران گونه گیاهی و جانور ناپدید می شوند که فرزندان ما هرگز نخواهند دید ، چرا که آنها برای همیشه از دست رفته ا ند.

6. ما به اتخاذ تدابیر سریع برای معکوس کردن روند تهدید در تخریب محیط زیست هستیم. ما نیاز به تشویق یک مدل جدید از پیشرفت هستیم که ادغام محیط زیست انسانی و طبیعی و ترویج انرژی های پاک و اقتصاد پایدار است. ما نیاز به پیدا کردن راه هایی خلاق زندگی که بر ارزش های ضروری به جای تمرکز ما منجر به مصرف پوچ (کمتر بیشتر است). ما نیاز به یک راه واقع بینانه و امیدوار تفکر که باعث می شود زندگی ما شادتر، در حالی که تشویق برای مراقبت از انسان های دیگر و برای دیگر موجودات زنده و زیستگاه. هم کاری علم و دین برای تحقق یافتن این تحول بسیار مورد نیاز ، ضروری است.

معبد Torreciudad، اسپانیا، 21 ژوئن 2016